What (who) is Έφηβος (αρχαία Ελλάδα) - definition
Έφηβος (αρχαία Ελλάδα)
Έφηβος (στην αρχαία ελληνική γλώσσα, ἔφηβος, ἐπί-ἥβη, από ἥβη, η νεολαία, Η θεά Ήβη) στους αρχαίους Αθηναίους ήταν ένας νεαρός άνδρας στην έναρξη της ενήλικης ζωής ως ελεύθερος πολίτης.
Γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα
![Παρθενώνα]]](https://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Egastinai frieze Louvre MR825.jpg?width=200 "Παρθενώνα]]")
Σε ό,τι αφορά την γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα -και όχι μόνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία- η πρώτη κύρια δυσκολία που αντιμετώπιζε ένα νεογέννητο κορίτσι ήταν να του επιτραπεί να ζήσει. Εξαρτάτο άμεσα από την απόφαση του πατέρα η έκθεση του νεογνού σε μια ερημική περιοχή, καθώς η γέννηση ενός θηλυκού μέλους θεωρείτο ανώφελο επιπρόσθετο έξοδο για τον οίκο, εφόσον μάλιστα σε ένα κατεξοχήν πατριαρχικό σύστημα κληρονομιάς δεν είχε τη δυνατότητα να διατηρήσει το οικογενειακό όνομα και συνεπώς τα οικογενειακά περιουσιακά στοιχεία
Εφηβεία
Με τον όρο εφηβεία (επί+ήβη) για το ανθρώπινο είδος εννοείται μια διακριτή αναπτυξιακή φάση εξαιτίας των ραγδαίων βιοσωματικών αλλαγών και των νέων εξελίξεων:
Wikipedia
Έφηβος (αρχαία Ελλάδα)
Έφηβος (στην αρχαία ελληνική γλώσσα, ἔφηβος, ἐπί-ἥβη, από ἥβη, η νεολαία, Η θεά Ήβη) στους αρχαίους Αθηναίους ήταν ένας νεαρός άνδρας στην έναρξη της ενήλικης ζωής ως ελεύθερος πολίτης.
